Kloostergang en sacristie

SCHATTEN IN DE KLOOSTERGANG

Aan de zuidelijke dwarsbeuk geeft een deur toegang tot de 13de eeuwse romaanse kloostergang. In deze enig bewaarde gang van het kloosterpand – waar eeuwenlang de kanunniken hun lectio, hun meditatio (of een dutje) deden met zicht op het binnenhof – zijn nu verrassende schatten te vinden.

Een deel van de wijdingssteen uit 1131 of 1180. De beschadigde ijzerzandsteen toont in romaans beeldhouwwerk een tronende Christus met de apostelen Petrus en Paulus (mede-patroonheiligen van de kerk). De steen bevond zich eeuwenlang boven het portaal van de kerk maar geraakte bij de verbouwing van 1786 beschadigd en werd dan maar ingegraven in de fundering. In 1869 werd hij weer ontdekt en na wat getouwtrek tussen Loon en Luik uiteindelijk ingemetst in de muur van de kloostergang.
De oorspronkelijke romaanse doopvont (13de eeuw) van deze kerk (voorheen bewaard in het Dépôt de la Société d’Art et Histoire du Diocèse de Liège). Aan de onderkant zijn vier aansluitingen te zien voor draagzuiltjes die overeenkomen met de originele voet van de doopvont in de doopkapel. Deze kuip is mogelijk gebroken bij instorting van de oude toren (1396?) en werd in de 15de eeuw vervangen door de huidige gotische kuip.
Een pre-romaanse sarcofaag (10de eeuw), gevonden bij werkzaamheden aan de kerk.
Uit dezelfde tijd een met palmetten versierd zuiltje in grijze kalksteen, misschien van een verdwenen romaans portaal. Romaanse kapitelen in ijzerzandsteen, met gestileerde bladvormen, daterend van de 12de eeuw.

Een schilderij met voorstelling van Sint Odulphus, getekend Sandberg, gedateerd 1737.

Ingemetst in de oostelijke muur een interessante collectie van grafplaten die voor de verbouwing van 1902 in de kerkvloer lagen. Ze zijn afkomstig van graven van belangrijke kanunniken of voorname burgers uit de 14de tot de 17e eeuw. Verschillende tijdsstijlen zijn herkenbaar in lettertype (gotisch) en afbeeldingen.
De oudste grafstenen zijn die van Abraham van Loon (+ 1368), ridder (miles) en burggraaf van Loon, en die van kanunnik Johannes Romer uit 1397, secretaris van zowel Arnold van Horne als Jan van Beieren, de eerste prinsbisschoppen van Luik die ook graaf van Loon waren (na 1366).
Verder interessante grafstenen van kanunnik Radulfus Spineta (1426), van de kanunniken Petrus Millen en Joh. Gerardt (samen aan de voet van een Calvarie; 1508), van kanunnik Godefridus van de Wildegracht (geknield in de linkse nis voor een afbeelding van Sint Odulphus), van Johannes Peex en zijn echtgenote Katherine (met Catharinawiel; 1514). Een grafkruis met wapenschild van burgemeester Gerard Schobben en echtgenote (1642) en de grafsteen van Herman Stravius en moeder, de deken van het kapittel (met engel en wapenschilden; 1661). De jongste maar beschadigde steen is van pastoor-kanunnik Petrus Box uit 1782.