Hoogkoor

HOOGALTAAR EN OOSTMUUR

Het altaar prijkt hoog op drie arduinen trappen die overgaan in een brede stenen offertafel met vier decoratieve panelen. Op de kandelaarbank lezen we in gouden letters ‘Panem angelorum manducavit homo’ (Psalm 78(77),25) : ‘een mens heeft hen het brood van de engelen te eten gegeven’.  
Het tabernakel is uitgevoerd in messing, uitbundig gedecoreerd met blauwkleurige emailplaatjes en rode edelstenen. Centraal staat Christus in een mandorla, omgeven met de symbolen van de evangelisten (engel, adelaar, leeuw, stier). Bovenaan een PX-monogram tussen twee engelen. Op het tabernakel staat een baldakijn ondersteund met vier ranke Korinthische zuilen met kapitelen. Ook hier rijke decoratie met email, edelstenen en blad- en bloemmotieven. Onder het baldakijn staat een elegant kruisbeeld. 

Links en rechts van het tabernakel bevinden zich tweemaal drie halfronde nissen, eveneens in messing met emailplaatsjes en rode en groene knopjes. De rondbogen steunen op zuilen met Korinthische kapitelen en blauwe emailmotieven. In de nissen treffen we een vrij willekeurige combinatie aan van mannelijke en vrouwelijke heiligen (wellicht een devotionele keuze van de opdrachtgever, deken Alfons H. Peumans). Links zien we de heiligen Alphonsus, Norbertus en Thomas van Aquino, rechts de heiligen Juliana van Cornillon, Clara en Lutgardis. Hun namen staan gegraveerd in de boord. Het geheel wordt versierd met een kroonlijst met opengewerkte krullen.

De oostmuur
Aan weerszijden van het hoogaltaar opnieuw Petrus en Paulus, mede-patroonheiligen van deze kerk. De relatie tussen beide zwaargewichten van de vroegste christenbeweging was niet zonder conflict. Vandaar dat in de traditie van de kerk heel wijs nooit de één voorkomt zonder de ander en Petrus en Paulus samen op één hoogfeest worden gevierd (29 juli). Links geeft Christus aan Petrus op aarde de sleutels in handen voor het hemels koninkrijk (Mt 16,19). Rechts wordt christenvervolger Paulus onderweg door Christus geroepen om zijn leven radicaal om te keren (Hd 9,4).

In de hoogte bewieroken gevleugelde engelen het hemelse licht dat binnenvalt door de ramen.  
In het roosvenster heerst Christus als alfa en omega, begin en einde, met rond Hem Petrus en Paulus en de vier evangelisten. De taferelen in de opstaande ramen verwijzen alle naar het Christusmysterie dat in de eucharistie wordt geactualiseerd. Met een parallelisme tussen Oud (links) en Nieuw Verbond (rechts).  

De muurwand ernaast toont twee heilige bisschoppen die geworteld zijn in deze streek en geliefd.. Beiden liggen aan de oorsprong van de bisschopszetel in Luik die nauw met het kapittel van Borgloon was verbonden. Links de H. Lambertus, bisschop van Maastricht. Hij werd in Luik vermoord (+ 705) en opgebaard. Rechts zijn leerling en opvolger, de H. Hubertus (+ 727). Hij bracht de bisschopszetel over van Maastricht naar Luik.