Hoogkoor
RUIMTE VAN HET HOOGKOOR
Het hoogkoor vormt het sacrale centrum van de kerk, met de rijke uitstraling die het heeft gekregen begin vorige eeuw. We betreden de ruimte waar het mysterie wordt voltrokken. Enkel zo laat zich deze ruimte lezen… In het eucharistie-vieren realiseert zich telkens weer de zin van Christus’ zelfgave waaraan de gelovigen delen. Deze spirituele denkwereld heeft vorm gegeven aan dit hoogkoor.
Van de muurschilderingen van de Luikse schilder Adolphe Tassin uit 1904 hadden enkel de grote taferelen de modernistische ‘overschilderwoede’ van de jaren 60 overleefd… De restauratie van 2020 heeft alle overige figuren en motieven weer blootgelegd of hersteld. Bij onvolledige fragmenten in de profetengroepen bovenaan werd het onderscheid tussen oorspronkelijke en nieuwe laag bewaard.
Onderaan herhaalt zich rondom het motief van de pelikaan. De goudkleur geeft een levendig lichteffect. De pelikaan die – volgens legende – zijn jongen voedt met eigen bloed is een vroegchristelijk symbool van Christus’ zelfgave in de kruisdood.
De grote taferelen zijn zgn. voorafbeeldingen uit het Oude Testament van het Christusgebeuren. In het neo-thomistisch geloof van de 20ste eeuw reveleren deze ‘prefiguraties’ hoe Christus ‘van eeuwigheid’ is en zich realiseert in verleden, heden en toekomst. Verschillende aspecten van dit heilsgebeuren worden betekend: voedsel, heling en bevrijding voor het leven van mensen.
Aan weerszijden van de bogen uitgevend naar de zijkapellen worden de vier grote rivieren afgebeeld die de Tuin van Eden bevloeien: Phison, Gehon, Tygris en Eufraat (Gn 2,10-14). Het hoogkoor verbeeldt zo de paradijselijke wereld die door God wordt bereid. Helemaal bovenaan staan in groepjes twaalf ‘profeten’ uit het Oude Testament (inclusief koning David en Job). Ze dragen een banderol met een vers uit hun eigen profetenwoorden. De teksten zijn allemaal messiaans en eschatologisch van inslag. Deze profeten reveleren de ‘eindtijdelijke’ zin van leven en dood van Jezus: hoe Christus uiteindelijk bepalend is voor mens en wereld, al wat dood en kwaad is overwint – zij het niet zonder strijd en conflict – en garant staat voor een toekomst vol vreugde en leven. In het vieren van de eucharistie wordt hierop geanticipeerd.
HOOGALTAAR EN OOSTMUUR
Het altaar prijkt hoog op drie arduinen trappen die overgaan in een brede stenen offertafel met vier decoratieve panelen. Op de kandelaarbank lezen we in gouden letters ‘Panem angelorum manducavit homo’ (Psalm 78(77),25) : ‘een mens heeft hen het brood van de engelen te eten gegeven’.
Het tabernakel is uitgevoerd in messing, uitbundig gedecoreerd met blauwkleurige emailplaatjes en rode edelstenen. Centraal staat Christus in een mandorla, omgeven met de symbolen van de evangelisten (engel, adelaar, leeuw, stier). Bovenaan een PX-monogram tussen twee engelen. Op het tabernakel staat een baldakijn ondersteund met vier ranke Korinthische zuilen met kapitelen. Ook hier rijke decoratie met email, edelstenen en blad- en bloemmotieven. Onder het baldakijn staat een elegant kruisbeeld.
BIJBELSE TEKSTEN
De teksten zijn citaten uit de Bijbel die alle verwijzen naar Christus en de Eucharistie. De meeste van deze teksten hadden ook een vaste plaats in de jaarkalender van de Tridentijnse Liturgie (voor Vaticanum II). Ze worden geciteerd in de destijds gangbare Latijnse Bijbelvertaling, de Vulgata.
WIST JE DAT …
We sommige teksten konden worden gedefinieerd en gereconstrueerd op basis van slechts een half woord of twee letters die zichtbaar werden na wegnemen van de verflagen?