Kerkinterieur

Koorgestoelte

Tot zevenmaal per dag verzamelden zich hier in deze koorbanken eeuwenlang de kanunniken om het getijdengebed te bidden, te zingen. De Sint-Odulphuskerk van Borgloon was een heel vroege Kapittelkerk (ook ‘collegiale” genoemd). Sinds de jaren 1000 woonde hier een gemeenschap, een college van seculiere kanunniken.

Het koorgestoelte is een 17de eeuws eiken barokwerk met 26 banken. Het werd gesneden door Gisbertus Hechtermans, een plaatselijke meester-houtsculpteur. De man had een onwaarschijnlijk levendige fantasie. Wat moeten de kanunniken tijdens de eindeloze gebedsuren genoten hebben van zijn speelse figuren! Kijk maar en zoek eens: de fluitspeler, het doodshoofd, het liggend kindje, de hond, de arend, het hertengewei, de dikke lip (!), de oude dame, de ram en… de kanunnik. En talloze bizarre fantasiedieren, zoals in de romaanse beeldhouwkunst.
Onderaan de opklapzit is de ‘miséricorde’… De kanunniken mochten daarop steunen tijdens het lange rechtstaan.

Mettertijd is het aantal kanunniken en bijbehorende geestelijken toegenomen van 12 tot 26. In koorkledij namen zij plaats in de koorbanken, in een dubbele rij tegenover elkaar. De koorlezenaar met mooie arend werd tijdens het koorgebed gebruikt door de voorzangers.

Sinds de verbouwing van begin 1900 was het koorgestoelte grotendeels letterlijk aan de kant gezet. In het kader van de ingrijpende restauratie in 2020 besloot de kerkraad Sint Odulphus om het koorgestoelte in zijn volle pracht en praal terug te plaatsen in het hoogkoor. De voorlaatste keer werd het koorgestoelte gerestaureerd in 1907 door de Luikse kunstschilder en restaurateur Adolphe Tassin (1852-1923). Toenmalige kostprijs: 224 frank (5,55 euro)… Deze keer kostte het meer.